segunda-feira, 31 de agosto de 2009

HAMARTIOLOGIA: A Doutrina do Pecado

HAMARTIOLOGIA

Quem, de sã consciência, diria que o pecado é inofensivo ou um negócio que se resolve

com algumas meia dúzias de palavras?

O pecado é a causa de todos os distúrbios e tragédias

em todos os segmentos da civilização humana:

Família, Igreja, Religião, Sociedade e Nações.

1. O pecado é uma instituição maligna.

2. O pecado manifesta-se como um câncer mortal.

3. O pecado possui natureza selvagem (um predador).

4. O pecado possui aspectos distintos (dois).

Estudar amartiología é penetrar nos domínios da maior tragédia da humanidade: “O Pecado de Adão”.

HAMARTIOLOGIA é o termo grego para identificar as expressões: “A Doutrina do Pecado” – “O Estudo do Pecado” e “A Escola do Pecado”.

Amartiologia é a junção de duas palavras gregas:

Αμαρτία (e) logía = αμαρτιολογία

Estudar amartiologia é conhecer de perto: Tο δόγμα της αμαρτίας = O decreto do pecado.

Os dois termos gregos usuais

para a palavra decreto, são:

· ψήφισμα psífisma.

· Διάταγμα – dhiátagma.

Etimologia: Decisão soberana arrojada e irrevogável.

A Natureza do Pecado

1> No Presente: Envergonhar o pecador.

2> No Futuro: Matar o pecador. Na concepção do pecado, o pecador deve ser executado, morto e destruído de forma inapelável.

Nota: Diante do pecado, portanto, o crente precisa e deve ser extremista, radical.

O Pecado e Satanás vivem em sistema de cooperativa. Um coopera com o outro.

· O pecado: Uma instituição.

· Satanás: Uma pessoa.

O pecado e Satanás são inimigos letais do homem. Inimigos covardes, traiçoeiros, implacáveis, impiedosos.

Quando cometemos um só erro que macula a conduta moral, estamos dizendo SIM, AO PECADO E AO DIABO.

Diante do pecado, a recomendação bíblica determina FUGA: 2 Tm 2:22.

O significado da palavra FUGIR procede grego αποφεύγωapofeýgo. Etimologias:

1. Retirar-se apressadamente para escapar de alguém ou de algum perigo.

2. Afastar-se até perder de vista.

3. Afastar-se abandonando.

4. Evitar alguém ou algum perigo.

5. Livrar-se de alguém, de um fato, de coisas, objetos, etc.

Diante do Diabo, a recomendação bíblica determina RESISTÊNCIA Tg 4:7.

O significado da palavra RESISTÊNCIA revela-se satisfatoriamente através de duas palavras gregas:

Αμυνα = Defesa contra o ataque.

Εναντίωσις = oposição.

Obs:

1. Como resistir? Em total consagração de vida.

2. Quando resistir? Ec 9:8.

3. Onde resistir? No deserto espiritual (fora do deserto prevalecerá o Diabo).

4. Por que resistir? Porque perder batalha espiritual que compromete a integridade moral e espiritual é sinônimo de pecado.

Pr Joel Machado

HEBRAICO TRANSLITERADO DE GÊNESIS 1:1-3

Hebraico Transliterado

de Gênesis 1:1-3

Versículo 1. berê'shiyth bârâ' 'elohiym 'êth hashâmayim ve'êth hâ'ârets

Versículo 2. vehâ'ârets hâyethâh thohu vâbhohu vechoshekh `al-penêy thehom veruach'elohiym merachepheth `al-penêy hammâyim

Versículo 3. vayyo'mer 'elohiymyehiy 'or vayhiy-'or

Pr Joel Machado

O CAPÍTULO 1 DE GÊNESIS EM GREGO

Grego do Capítulo 1

de Gênesis

Γεν. 1,1 ν ρχ ποίησεν Θες τν ορανν κα τν γν.

Γεν. 1,2 δ γ ν όρατος κα κατασκεύαστος, κα σκότος πάνω τς βύσσου, κα πνεμα Θεο πεφέρετο πάνω το δατος.

Γεν. 1,3 κα επεν Θεός· γενηθήτω φς· κα γένετο φς.

Γεν. 1,4 κα εδεν Θες τ φς, τι καλόν· κα διεχώρισεν Θες ν μέσον το φωτς κα ν μέσον το σκότους.

Γεν. 1,5 κα κάλεσεν Θες τ φς μέραν κα τ σκότος κάλεσε νύκτα. κα γένετο σπέρα κα γένετο πρωΐ, μέρα μία.

Γεν. 1,6 Κα επεν Θεός· γενηθήτω στερέωμα ν μέσ το δατος κα στω διαχωρίζον ν μέσον δατος κα δατος. κα γένετο οτως.

Γεν. 1,7 κα ποίησεν Θες τ στερέωμα, κα διεχώρισεν Θες ν μέσον το δατος, ν ποκάτω το στερεώματος, κα ναμέσον το δατος το πάνω το στερεώματος.

Γεν. 1,8 κα κάλεσεν Θες τ στερέωμα ορανόν. κα εδεν Θεός, τι καλόν, κα γένετο σπέρα κα γένετο πρωΐ, μέρα δευτέρα.

Γεν. 1,9 Κα επεν Θεός· συναχθήτω τ δωρ τ ποκάτω το ορανο ες συναγωγν μίαν, κα φθήτω ξηρά. κα γένετο οτως. κα συνήχθη τ δωρ τ ποκάτω το ορανο ες τς συναγωγς ατν, κα φθη ξηρά.

Γεν. 1,10 κα κάλεσεν Θες τν ξηρν γν κα τ συστήματα τν δάτων κάλεσε θαλάσσας. κα εδεν Θεός, τι καλόν.

Γεν. 1,11 κα επεν Θεός· βλαστησάτω γ βοτάνην χόρτου σπερον σπέρμα κατ γένος κα καθ᾿ μοιότητα, κα ξύλον κάρπιμον ποιον καρπόν, ο τ σπέρμα ατο ν ατ κατ γένος π τς γς. κα γένετο οτως.

Γεν. 1,12 κα ξήνεγκεν γ βοτάνην χόρτου σπερον σπέρμα κατ γένος κα καθ᾿ μοιότητα, κα ξύλον κάρπιμον ποιον καρπόν, ο τ σπέρμα ατο ν ατ κατ γένος π τς γς.

Γεν. 1,13 κα εδεν Θεός, τι καλόν. κα γένετο σπέρα κα γένετο πρωΐ, μέρα τρίτη.

Γεν. 1,14 Κα επεν Θεός· γενηθήτωσαν φωστρες ν τ στερεώματι το ορανο ες φασιν π τς γς, το διαχωρίζειν ν μέσον τς μέρας κα ν μέσον τς νυκτός· κα στωσαν ες σημεα κα ες καιρος κα ες μέρας κα ες νιαυτούς·

Γεν. 1,15 κα στωσαν ες φασιν ν τ στερεώματι το ορανο, στε φαίνειν π τς γς. κα γένετο οτως.

Γεν. 1,16 κα ποίησεν Θες τος δύο φωστρας τος μεγάλους, τν φωστρα τν μέγαν ες ρχς τς μέρας κα τν φωστρα τν λάσσω ες ρχς τς νυκτός, κα τος στέρας.

Γεν. 1,17 κα θετο ατος Θες ν τ στερεώματι το ορανο, στε φαίνειν π τς γς

Γεν. 1,18 κα ρχειν τς μέρας κα τς νυκτς κα διαχωρίζειν ν μέσον το φωτς κα ν μέσον το σκότους. κα εδεν Θεός, τι καλόν.

Γεν. 1,19 κα γένετο σπέρα κα γένετο πρωΐ, μέρα τετάρτη.

Γεν. 1,20 Κα επεν Θεός· ξαγαγέτω τ δατα ρπετ ψυχν ζωσν κα πετειν πετόμενα π τς γς κατ τ στερέωμα το ορανο. κα γένετο οτως.

Γεν. 1,21 κα ποίησεν Θες τ κήτη τ μεγάλα κα πσαν ψυχν ζων ρπετν, ξήγαγε τ δατα κατ γένη ατν, κα πν πετεινν πτερωτν κατ γένος. κα εδεν Θεός, τι καλά.

Γεν. 1,22 κα ελόγησεν ατ Θεός, λέγων· αξάνεσθε κα πληθύνεσθε κα πληρώσατε τ δατα ν τας θαλάσσαις, κα τ πετειν πληθυνέσθωσαν π τς γς.

Γεν. 1,23 κα γένετο σπέρα κα γένετο πρωΐ, μέρα πέμπτη.

Γεν. 1,24 Κα επεν Θεός· ξαγαγέτω γ ψυχν ζσαν κατ γένος, τετράποδα κα ρπετ κα θηρία τς γς κατ γένος. κα γένετο οτως.

Γεν. 1,25 κα ποίησεν Θες τ θηρία τς γς κατ γένος, κα τ κτήνη κατ γένος ατν κα πάντα τ ρπετ τς γς κατ γένος ατν. κα εδεν Θεός, τι καλά.

Γεν. 1 ,26 κα επεν Θεός· ποιήσωμεν νθρωπον κατ᾿ εκόνα μετέραν κα καθ᾿ μοίωσιν, κα ρχέτωσαν τν χθύων τς θαλάσσης κα τν πετεινν το ορανο κα τν κτηνν κα πάσης τς γς κα πάντων τν ρπετν τν ρπόντων π γς γς.

Γεν. 1,27 κα ποίησεν Θες τν νθρωπον, κατ᾿ εκόνα Θεο ποίησεν ατόν, ρσεν κα θλυ ποίησεν ατούς.

Γεν. 1,28 κα ελόγησεν ατος Θεός, λέγων· αξάνεσθε κα πληθύνεσθε κα πληρώσατε τν γν κα κατακυριεύσατε ατς κα ρχετε τν χθύων τς θαλάσσης κα τν πετεινν το ορανο κα πάντων τν κτηνν κα πάσης τς γς κα πάντων τν ρπετν τν ρπόντων π τς γς.

Γεν. 1,29 κα επεν Θεός· δο δέδωκα μν πάντα χόρτον σπόριμον σπερον σπέρμα, στιν πάνω πάσης τς γς, κα πν ξύλον, χει ν αυτ καρπν σπέρματος σπορίμου, μν σται ες βρσιν·

Γεν. 1,30 κα πσι τος θηρίοις τς γς κα πσι τος πετεινος το ορανο κα παντ ρπετ ρποντι π τς γς, χει ν αυτ ψυχν ζως, κα πάντα χόρτον χλωρν ες βρσιν. κα γένετο οτως.

Γεν. 1,31 κα εδεν Θες τ πάντα, σα ποίησε, κα δο καλ λίαν. κα γένετο σπέρα κα γένετο πρωΐ, μέρα κτη.

Pr Joel Machado